Inclusie is een veelzijdig begrip en het gesprek erover wordt vaak sterk bepaald door individuele ervaringen, overtuigen en randvoorwaardelijke beperkingen. Om het gesprek over inclusief onderwijs meer handen en voeten te geven heeft Sardes zogenaamde inclusieladders ontwikkeld.

De ontschotting tussen de voorschoolse en schoolse periode en het belang van een doorgaande lijn van de ontwikkeling van het jonge kind staan volop in de belangstelling. Maar hoe geef je dit vorm? Een kwaliteitsimpuls staat immers niet op zichzelf.

Eén op de dertien kinderen groeit op in armoede. Dat zijn gemiddeld twee kinderen per klas. Deze kinderen krijgen niet dezelfde kansen als andere kinderen. Professionals van scholen, opvang en IKC’s kunnen veel voor deze kinderen en hun gezinnen betekenen. Maar hoe doe je dat?

Er was al heel lang de wens voor een Integraal Kind Centrum in Bunschoten, waar onderwijs en opvang gecombineerd worden onder één dak. Toch was zo’n concept er nog niet. In deze presentatie het leerzame proces:

Hoewel er al veel kindcentra in ontwikkeling zijn in Nederland, zijn er ook plekken waar men nog helemaal aan het begin staat. Wat is de beste eerste stap? Hoe en waarmee ga je daarna verder??

In Amsterdam heeft men de afgelopen vier jaar gewerkt aan de invoering van IKCs met de PIEK-aanpak: Professionaliseren - Innoveren - Excelleren - Kansen bieden.

Twee collega’s uit de Hogeschool Utrecht, Sofie Sergeant en Carla van Deelen, nemen ons mee in het waarom van het inclusieve kindcentrum. Eerst worden enkele concepten (kruispuntdenken, diversiteit, inclusie, inclusief onderwijs) toegelicht en gelinkt aan de praktijk.

Het is niet altijd aan ze te zien, maar veel kinderen koesteren een onvermoede ambitie. Het gaat dan om iets wat ze diep in hun hart willen doen, maken, weten of voor elkaar willen krijgen. Deze ambities zijn vaak erg persoonlijk en daardoor soms verrassend authentiek. Ook al beginnen ze er niet altijd zelf over, kinderen vinden het meestal wel fijn om er met iemand over te praten.

Beheer en exploitatie van IKC’s en samengestelde gebouwen blijft een vraagstuk dat de gemoederen bezighoudt. De afgelopen twee decennia hebben gemeenten en schoolbesturen veel ervaring opgebouwd met de realisatie van multifunctionele gebouwen en de voor- en nadelen van de verschillende vormen van beheer. Langzaam maar zeker komen steeds meer gebouwen in een volgende fase van het gebruik.

We voelen ons allemaal verantwoordelijk voor bijvoorbeeld de gezondheid van kinderen, inclusief onderwijs en kansengelijkheid, maar waarom slagen we er dan toch maar deels in om hier stappen in te zetten?

Met een brede coalitie van partners werkt men in Den Bosch onder de noemer TOP-tijd in stappen aan een inspirerende en kansrijke omgeving voor alle kinderen. Een omgeving waarin ze nieuwe ervaringen opdoen, en waarin het geloof in eigen kunnen kan groeien.

Professionals die met kinderen werken, zijn meestal goed in staat om een warme band met hen op te bouwen. Dat is ook heel belangrijk, want een positieve relatie met de volwassene draagt veel bij aan de brede ontwikkeling van een kind.

Hoe maak je van je IKC de ideale inclusieve werkplaats voor zelfsturing en executieve functies? Kinderen zijn op hun best als ze zichzelf in hun spel en activiteiten kunnen en mogen aansturen. Doel van de masterclass is om te verkennen hoe je met het IKC een rijke context kan bieden waarin kinderen spelenderwijs zelfsturing kunnen ontwikkelen.

Een introductie over Traumasensitief Onderwijs en de bijbehorende kernbegrippen.

In de voorschoolse periode is veel aandacht voor spel. Toch blijkt het lastig om spontaan spel te zien als de ideale manier om de ontwikkeling van taal en denken te ondersteunen. In deze workshop kijken we hoe dat wel kan.

Deelnemers kiezen voor een extra uur vrij voor een bezoek aan de informatiemarkt om met innovators en aanbieders van methodieken of middelen in gesprek te gaan.